Islandsko-český studijní slovník
Velryba - hvalur

×

Přidejte nové slovo

Hesla, která Vám ve slovníku chybí, můžete zde po jednom přidat - česká i islandská. Nebojte se podělit se s námi Vaší znalostí a vědou a napište nám do poznámek, jaký se domníváte, že je překlad. Návrhy na nová hesla postupně projdeme a umístíme je do slovníku.

tíð
[tʰiːθ] - f (-ar, -ir) 1. doba, období, údobí, čas tími alla tíð adv vždy, po celý čas á þeirri tíð adv ve své době þá(3) innan tíðar adv brzy, brzo, krátce, co nevidět bráðum í háa herrans tíð adv přen. strašně dlouho í seinni tíð adv v poslední době, poslední dobou í tæka tíð adv včas með tíð og tíma adv (s) časem vera rólegur í tíðinni brát to s klidem 2. jaz. čas nútíð přítomný čas núliðin tíð jaz. předpřítomný čas þáliðin tíð jaz. předminulý čas 3. počasí tíðarfar 4. tíðir pl bohoslužba, mše messa(1) hlýða tíðum naslouchat mši 5. tíðir pl menstruace, perioda, měsíčky
Islandsko-český studijní slovník
tíð
tíð Slovo patří mezi 2800 nejfrekventovanějších slov.
f (-ar, -ir) ↩ tíða-
[tʰiːθ]
1. doba, období, údobí, čas (≈ tími)
alla tíð adv vždy, po celý čas
á þeirri tíð adv ve své době (≈ þá3)
innan tíðar adv brzy, brzo, krátce, co nevidět (≈ bráðum)
í háa herrans tíð adv přen. strašně dlouho
í seinni tíð adv v poslední době, poslední dobou
í tæka tíð adv včas
með tíð og tíma adv (s) časem
vera rólegur í tíðinni brát to s klidem
2. jaz. čas
nútíð přítomný čas
núliðin tíð jaz. předpřítomný čas
þáliðin tíð jaz. předminulý čas
3. počasí (≈ tíðarfar)
4. tíðir pl bohoslužba, mše (≈ messa1)
hlýða tíðum naslouchat mši
5. tíðir pl menstruace, perioda, měsíčky
Skloňování
jednotné číslo
ho bez členuse členem
nomtíðtíðin
acctíðtíðina
dattíðtíðinni
gentíðartíðarinnar
množné číslo
ho bez členuse členem
nomtíðirtíðirnar
acctíðirtíðirnar
dattíðumtíðunum
gentíðatíðanna
TATOEBA
Í þá tíð var ég vanur að fara í göngutúr fyrir morgunmat. Tehdy jsem byl zvyklý jít před snídaní na procházku.
Hefðirðu hlaupið alla leið hefðirðu komist í tæka tíð.
Příklady ve větách
rysjótt tíð nejistá doba
Sumir búa einir alla tíð. Někteří žijí celý čas sami.
Allir voru mættir í tæka tíð. Všichni se dostavili včas.
Synonyma a antonyma
tími čas, doba, období
Tématicky podobná slova
GRAMATIKA - MÁLFRÆÐI
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, akureyrska, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingalaus, beygingamál, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dvalar, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einangraður, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, einshljóða, eintala, einyrtur, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, fjöltengismál, flámæli, flámæltur, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburðartákn, framburður, framgómun, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumlag, frumlagsígildi, frumlagssetning, frummál, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gervimál, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hálfönghljóðun, hástig, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, kansellístíll, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kokhljóðun, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, kynhlutlaus, l., leppur, les, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, markmál, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræðilegur, málfræðiregla, málfræðistol, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, málstol, málstola, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefhljóðun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefkvæður, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., niðrandi, nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrðasmíð, nýyrði, ofhvörf, ofvandaður, ofvöndun, orð, orðabókafræði, orðabókarfræði, orðabókarfræðingur, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasafnsfræði, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkagreining, orðflokkur, orðfræði, orðhlutafræði, orðhlutafræðilegur, orðhluti, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orðtæki, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óskháttur, ótiltekinn, ótækur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónuending, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, réttritunarregla, ritmál, ritregla, rót, ræða, ræða, röddun, rökliður, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, sagnleiddur, sagnmynd, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóða, samhljóðakerfi, samhljóðaklasi, samhljóði, samhljóma, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstafa, samstafa, samstofna, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskil, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérhljóðakerfi, sérhljóði, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stafsetningarregla, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sunnlenska, sögn, tala, talgreining, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarorð, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvíyrtur, tvíyrtur, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækur, tökuorð, tölulýsingarorð, tölunafnorð, töluorð, tölvumálvísindi, uh., umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, uppgómun, us., úrfelling, útnafn, vb., veðursögn, veigrunarorð, veikur, veikur, vestfirska, vh., viðliður, viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, ypsílon, zeta, þáframtíð, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þríkvæður, þt., þungur, ætt, öng, önghljóðun, örn., örnefni, (+ 626 ->)
Složená slova
árstíð roční období
ártíð výročí úmrtí
brundtíð říje, období říje
dentíð tenkrát, za starých časů
dýrtíð drahota, drahé časy
einmunatíð výjimečně dlouhé pěkné počasí
embættistíð funkční období
fengitíð doba páření
forsetatíð prezidentství, prezidentské období
fortíð minulost
framtíð budoucnost
föstutíð půst, postní doba
gróðrartíð vegetační období
gúrkutíð okurková sezóna
hausttíð podzimní období
hátíð svátek, svátky (Vánoce ap.)
hundstíð celý svůj život
kuldatíð chladné období, období chladna
kvöldmáltíð poslední večeře
leiktíð sezona, sezóna (fotbalová ap.)
lífstíð po celý život
máltíð jídlo, pokrm
millitíð mezitím
nútíð současnost, přítomnost
ómunatíð od nepaměti
ótíð špatné počasí
óþurrkatíð mokré období
rigningartíð deštivé období
rigningatíð
samtíð dnešní doba, současnost
skildagatíð podmiňovací způsob přítomný, kondicionál přítomný
sláturtíð období porážek
stjórnartíð funkční / vládní období
sumartíð letní období
umhleypingatíð proměnlivo
valdatíð doba / období vlády
vertíð rybářská sezona / sezóna
vetrartíð zimní období
vortíð jarní období
þátíð minulý čas, préteritum
þurrkatíð období sucha, sucho
(+ 29 ->)
Sémantika (MO)
tækur lýsir tíð 1417.4
ókominn lýsir tíð 623.9
seinn lýsir tíð 363
liðinn lýsir tíð 286.7
fyrri lýsir tíð 113.2
tíð og tími 99.8
núliðinn lýsir tíð 80
þáliðinn lýsir tíð 36.3
tíð er eiginleiki ríkisstjórn 29.8
horfinn lýsir tíð 20.2
muna andlag tíð 14
katólskur lýsir tíð 11.4
kaþólskur lýsir tíð 11.2
rysjóttur lýsir tíð 9.7
gamall lýsir tíð 9.2
tíð með blóm 9
langur lýsir tíð 7.3
tíð er eiginleiki sögn 4.3
batnandi lýsir tíð 3.4
samsettur lýsir tíð 3.3
nærverandi lýsir tíð 2.6
(+ 18 ->)
tittlingaskíturtittlingurtitturtí1 n tí2 pref tíatíamíntíbeskurTíbettíbetanskaTíbetiTíblisiTíblísítíbrá1 f Tíbrá2 f tíðtíðatíðabinditíðablóðtíðablæðingtíðabóktíðagerðtíðahringurtíðahvörftíðaloktíðartíðaratíðaranditíðaratviksorðtíðarfartíðarsetning