- klofnun
- [kʰlɔb̥nʏn] - f (-unar) 1. (roz)štěpení 2. chem. disociace
jednotné číslo | ||
---|---|---|
hoh | bez členu | se členem |
1.p | klofnun | klofnunin |
4.p | klofnun | klofnunina |
3.p | klofnun | klofnuninni |
2.p | klofnunar | klofnunarinnar |

klofnun | í (+ þgf.) | kjarni | 1.9 |
klofnun | er eiginleiki | rafleiðni | 1 |
klofnun | er eiginleiki | kísilsýra | 1 |
klofnun | er eiginleiki | plúton | 1 |
klofnun | er eiginleiki | frumeindakjarni | 1 |
klofnun | og | samruni | 1 |
klofnun | er eiginleiki | kalín | 0.9 |
sundurlyndi | og | klofnun | 0.8 |
klofnun | og | keðjuverkun | 0.5 |
klofnun | frumlag með | hvarfa | 0.5 |
(+ 7 ->) |