Islandsko-český studijní slovník
Velryba - hvalur

×

Přidejte nové slovo

Hesla, která Vám ve slovníku chybí, můžete zde po jednom přidat - česká i islandská. Nebojte se podělit se s námi Vaší znalostí a vědou a napište nám do poznámek, jaký se domníváte, že je překlad. Návrhy na nová hesla postupně projdeme a umístíme je do slovníku.

veikur
[veiːɡ̊ʏr̥] - adj 1. nemocný lasinn verða veikur onemocnět 2. slabý (málo intenzivní) kraftlítill svara e-m veikum rómi odpovědět (komu) slabým hlasem 3. slabý, tenký (který má malou tloušťku) veikur ís slabý led 4. slabý (málo odolný) veik von slabá naděje 5. jaz. slabý (náležející do určité skloňovací / časovací třídy) sterkur veik sögn jaz. slabé sloveso vera veikur fyrir e-u přen. mít slabost pro (co) vera veikur í e-ð přen. být blázen do (čeho)
Islandsko-český studijní slovník
veikur
veikur Slovo patří mezi 2800 nejfrekventovanějších slov.
adj
[veiːɡ̊ʏr̥]
1. nemocný (≈ lasinn)
verða veikur onemocnět
2. slabý (málo intenzivní) (≈ kraftlítill)
svara e-m veikum rómi odpovědět (komu) slabým hlasem
3. slabý, tenký (který má malou tloušťku)
veikur ís slabý led
4. slabý (málo odolný)
veik von slabá naděje
5. jaz. slabý (náležející do určité skloňovací / časovací třídy) (↑ sterkur)
veik sögn jaz. slabé sloveso
Slovní spojení
vera veikur fyrir e-u přen. mít slabost pro (co)
vera veikur í e-ð přen. být blázen do (čeho)
Skloňování
1. stupeň, pozitiv - silné skloňování
jednotné číslo
ho m f n
nom veikur veik veikt
acc veikan veika veikt
dat veikum veikri veiku
gen veiks veikrar veiks
1. stupeň, pozitiv - silné skloňování
množné číslo
m f n
nom veikir veikar veik
acc veika veikar veik
dat veikum veikum veikum
gen veikra veikra veikra
1. stupeň, pozitiv - slabé skloňování
jednotné číslo
m f n
nom veiki veika veika
acc veika veiku veika
dat veika veiku veika
gen veika veiku veika
1. stupeň, pozitiv - slabé skloňování
množné číslo
m f n
nom veiku veiku veiku
acc veiku veiku veiku
dat veiku veiku veiku
gen veiku veiku veiku
2. stupeň, komparativ - slabé skloňování
jednotné číslo
m f n
nom veikari veikari veikara
acc veikari veikari veikara
dat veikari veikari veikara
gen veikari veikari veikara
2. stupeň, komparativ - slabé skloňování
množné číslo
m f n
nom veikari veikari veikari
acc veikari veikari veikari
dat veikari veikari veikari
gen veikari veikari veikari
3. stupeň, superlativ - silné skloňování
jednotné číslo
m f n
nom veikastur veikust veikast
acc veikastan veikasta veikast
dat veikustum veikastri veikustu
gen veikasts veikastrar veikasts
3. stupeň, superlativ - silné skloňování
množné číslo
m f n
nom veikastir veikastar veikust
acc veikasta veikastar veikust
dat veikustum veikustum veikustum
gen veikastra veikastra veikastra
3. stupeň, superlativ - slabé skloňování
jednotné číslo
m f n
nom veikasti veikasta veikasta
acc veikasta veikustu veikasta
dat veikasta veikustu veikasta
gen veikasta veikustu veikasta
3. stupeň, superlativ - slabé skloňování
množné číslo
m f n
nom veikustu veikustu veikustu
acc veikustu veikustu veikustu
dat veikustu veikustu veikustu
gen veikustu veikustu veikustu
TATOEBA
Mér er sagt að hann liggi veikur fyrir. Prý je nemocný a leží.
Eftir því sem Sadako varð veikari hugsaði hún meira um dauðann. Čím víc byla Sadako nemocná, tím více přemýšlela o smrti.
Hún leit út fyrir að vera veik.
Hún gat ekki komið af því að hún var veik.
Hún komst ekki af því að hún var veik.
Þú ert veik Þú verður að hvílast.
Þú ættir að sjá um veika móður þína.
Ég heyri að þú hafir verið veikur.
Líf þessarar veiku manneskju er í hættu.
Ég hef ekki tíma til að vera veikur. Nemám čas být nemocný.
Ég hef ekki tíma til að vera veik. Nemám čas být nemocný.
Af útliti hans að dæma er hann veikur.
Ég hugsa að ég sé veikur. Myslím, že jsem nemocný.
Ég hugsa að ég sé veik. Myslím, že jsem nemocná.
Hann er veikur.
Ódýrt sake gerir þig veikan.
Ódýrt sake gerir þig veika.
Hundurinn minn var alvarlega veikur.
Ég vildi óska að þú ækir ekki svona hratt Þú ert að gera barnið veikt!.
Ef þú heldur áfram að drekka eins og þú ert að gera verðurðu veikur. Jestli budeš pořád takhle pít, onemocníš.
Ef þú heldur áfram að drekka svona mikið verðurðu veikur. Jestli budeš pořád takhle pít, onemocníš.
John varð skyndilega veikur en Bill gleymdi einfaldlega fundinum.
Herra Brown var þá veikur.
Herra Brown var veikur á þeim tíma.
Ég er veikur í þýsku.
Ég er veik í þýsku.
Ég var veikur í gær.
Ég var veik í gær.
Veikir og þreyttir mennirnir náðu að lokum fjallabænum þar sem hann beið.
Það er mjög leiðinlegt að vera veikur.
Það er mjög leiðinlegt að vera veik.
Andinn er að vísu reiðubúinn, en holdið er veikt.
Hann kann að liggja veikur fyrir.
Kannski liggur hann veikur í rúminu.
Er Tom enn þá veikur? Je Tom pořád nemocný?
Tom gæti verið veikur.
Hann ætlar ekki að mæta í afmælisveisluna, vegna þess að hann er veikur.
Hann var mjög veikur í síðustu viku.
Sonur þessarar konu er veikur.
Þetta er konan sem á veika soninn.
Příklady ve větách
veik beyging slabé skloňování / časování
Katrín var heima enda var hún veik. Katrín byla doma, protože byla nemocná.
Hún lagði af vegna þess að hún var veik. Zhubla, protože byla nemocná.
hafa veikan vilja mít slabou vůli
Hann getur ekki komið með í ferðina þar sem hann er veikur. Nemůže se zúčastnit výletu, poněvadž je nemocný.
lífshættulega veikur kriticky nemocný
veik samningsstaða slabá vyjednávací pozice
Synonyma a antonyma
lasinn nemocný, indisponovaný
sjúkur nemocný
↑ sterkur jaz. silný (náležející do určité skloňovací / časovací třídy)
Tématicky podobná slova
GRAMATIKA - MÁLFRÆÐI
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, akureyrska, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingalaus, beygingamál, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dvalar, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einangraður, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, einshljóða, eintala, einyrtur, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, fjöltengismál, flámæli, flámæltur, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburðartákn, framburður, framgómun, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumlag, frumlagsígildi, frumlagssetning, frummál, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gervimál, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hálfönghljóðun, hástig, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, kansellístíll, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kokhljóðun, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, kynhlutlaus, l., leppur, les, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, markmál, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræðilegur, málfræðiregla, málfræðistol, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, málstol, málstola, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefhljóðun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefkvæður, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., niðrandi, nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrðasmíð, nýyrði, ofhvörf, ofvandaður, ofvöndun, orð, orðabókafræði, orðabókarfræði, orðabókarfræðingur, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasafnsfræði, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkagreining, orðflokkur, orðfræði, orðhlutafræði, orðhlutafræðilegur, orðhluti, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orðtæki, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óskháttur, ótiltekinn, ótækur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónuending, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, réttritunarregla, ritmál, ritregla, rót, ræða, ræða, röddun, rökliður, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, sagnleiddur, sagnmynd, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóða, samhljóðakerfi, samhljóðaklasi, samhljóði, samhljóma, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstafa, samstafa, samstofna, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskil, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérhljóðakerfi, sérhljóði, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stafsetningarregla, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sunnlenska, sögn, tala, talgreining, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarorð, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvíyrtur, tvíyrtur, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækur, tökuorð, tölulýsingarorð, tölunafnorð, töluorð, tölvumálvísindi, uh., umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, uppgómun, us., úrfelling, útnafn, vb., veðursögn, veigrunarorð, veikur, veikur, vestfirska, vh., viðliður, viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, ypsílon, zeta, þáframtíð, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þríkvæður, þt., þungur, ætt, öng, önghljóðun, örn., örnefni, (+ 626 ->)
Složená slova
berklaveikur postižený / trpící tuberkulózou
bílveikur trpící nevolností v autě
brjóstveikur mající bolení na prsou
dauðveikur na smrt nemocný, těžce nemocný
fárveikur vážně nemocný
ferðaveikur trpící cestovní nevolností
flogaveikur epileptický, trpící epilepsií, mající padoucnici
flugveikur trpící nevolností z létání
fótaveikur mající nemocná chodidla
geðveikur duševně chorý / nemocný
gigtveikur mající revma, trpící revmatismem
hjartveikur nemocný na srdce
holdsveikur malomocný, leprosní, leprózní
hundveikur strašně nemocný
ímyndunarveikur hypochondrický
langveikur dlouhodobě nemocný
lungnaveikur mající nemocné plíce
magaveikur mající nemocný žaludek, nemocný na žaludek
sinnisveikur duševně nemocný / chorý
sjóveikur mající mořskou nemoc
(+ 8 ->)
Sémantika (MO)
veikur lýsir hlið 132.9
veikur lýsir máttur 114
veikur lýsir von 100.6
veikur lýsir hlekkur 98.1
veikur lýsir grunnur 74.6
veikur lýsir blettur 56.3
veikur lýsir punktur 51.3
veikur lýsir barn 49
veikur lýsir beyging 29.4
veikur lýsir grey 21.5
veikur lýsir staða 14.2
veikur og slasaður 12.1
veikur lýsir trúleysi 8.2
veikur lýsir ónæmiskerfi 7.2
veikur lýsir nýburi 5.9
veikur lýsir efnatengi 5.5
veikur lýsir einstaklingur 5.4
veikur lýsir segulsvið 5
veikur lýsir sýra 4.9
veikur lýsir reyr 3.2
veikur lýsir rafstraumur 3.1
veikur og lasburða 2.2
geðbilaður og veikur 2.1
meiddur og veikur 2
veikur lýsir aþeisti 2
veikur og langveikur 1.9
veikur lýsir rafkraftur 1.6
veikur lýsir málefnastaða 1.5
veikur lýsir burður 1.5
veikur lýsir vantrúnaður 1.5
veikur lýsir yfirlína 1.5
veikur lýsir fylgni 1.5
veikur lýsir púls 1.3
veikur og forgengilegur 1.3
veikur lýsir vægir 1.3
veikur lýsir sjálfsmynd 1.3
(+ 33 ->)
veikindavottorðveikindiveikjaveiklaveiklaðurveikleikamerkiveikleikiveiklulegaveiklulegurveiklunveiklundaðurveiklyndiveiklyndurveikrómaveiktveikurveilaveillveimiltítaveimiltítulegurveinveinaveinandiveipveipaveiraveiruveirufræðiveirufræðingurveiruleiðslaveirusjúkdómur