Islandsko-český studijní slovník
Velryba - hvalur

×

Přidejte nové slovo

Hesla, která Vám ve slovníku chybí, můžete zde po jednom přidat - česká i islandská. Nebojte se podělit se s námi Vaší znalostí a vědou a napište nám do poznámek, jaký se domníváte, že je překlad. Návrhy na nová hesla postupně projdeme a umístíme je do slovníku.

sögn
[sœɡ̊n̥] - f (sagnar, sagnir) 1. vyprávění, příběh, historka, povídka saga það er sögn manna að povídá se, že 2. tvrzení, prohlášení, oznámení frásögn að sögn e-rs prep podle (tvrzení) (koho) 3. jaz. sloveso sagnorð verbum persónuleg sögn osobní sloveso tveggja andlaga sögn jaz. ditranzitivní sloveso tvígild áhrifssögn 4. (trumfová) hláška
Islandsko-český studijní slovník
sögn
sögn Slovo patří mezi 2800 nejfrekventovanějších slov.
f (sagnar, sagnir) ↩ sagnar-
[sœɡ̊n̥]
1. vyprávění, příběh, historka, povídka (≈ saga)
það er sögn manna að povídá se, že
2. tvrzení, prohlášení, oznámení (≈ frásögn)
að sögn e-rs prep podle (tvrzení) (koho)
3. jaz. sloveso (≈ sagnorð) (l. verbum)
persónuleg sögn osobní sloveso
tveggja andlaga sögn jaz. ditranzitivní sloveso (≈ tvígild áhrifssögn)
4. (trumfová) hláška
Skloňování
jednotné číslo
h bez členuse členem
nomsögnsögnin
accsögnsögnina
datsögnsögninni
gensagnarsagnarinnar
množné číslo
h bez členuse členem
nomsagnirsagnirnar
accsagnirsagnirnar
datsögnumsögnunum
gensagnasagnanna
TATOEBA
Mér finnst leiðinlegt að læra óreglulegar sagnir. Nelíbí se mi se učit nepravidelná slovesa.
Mér líkar ekki að læra óreglulegar sagnir. Nelíbí se mi se učit nepravidelná slovesa.
Óreglulegar sagnir eru hluti af enskri tungu.
Příklady ve větách
afturbeygð sögn zvratné sloveso
Það fer eftir merkingu sagnarinnar. To záleží na významu slovesa.
ópersónuleg sögn neosobní sloveso
pína e-n til sagna přinutit (koho), aby promluvil
sterk sögn silné sloveso
veik sögn slabé sloveso
Synonyma a antonyma
sagnorð jaz. sloveso
Tématicky podobná slova
SLOVNÍ DRUH - ORÐFLOKKUR
atviksorð, eftirsetning, fornafn, forsetning, lýsingarorð, nafnorð, sagnorð, samtenging, sögn, töluorð, upphrópun, ögn, (+ 3 ->)
GRAMATIKA - MÁLFRÆÐI
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, akureyrska, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingalaus, beygingamál, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dvalar, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einangraður, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, einshljóða, eintala, einyrtur, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, fjöltengismál, flámæli, flámæltur, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburðartákn, framburður, framgómun, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumlag, frumlagsígildi, frumlagssetning, frummál, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gervimál, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hálfönghljóðun, hástig, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, kansellístíll, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kokhljóðun, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, kynhlutlaus, l., leppur, les, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, markmál, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræðilegur, málfræðiregla, málfræðistol, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, málstol, málstola, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefhljóðun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefkvæður, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., niðrandi, nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrðasmíð, nýyrði, ofhvörf, ofvandaður, ofvöndun, orð, orðabókafræði, orðabókarfræði, orðabókarfræðingur, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasafnsfræði, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkagreining, orðflokkur, orðfræði, orðhlutafræði, orðhlutafræðilegur, orðhluti, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orðtæki, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óskháttur, ótiltekinn, ótækur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónuending, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, réttritunarregla, ritmál, ritregla, rót, ræða, ræða, röddun, rökliður, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, sagnleiddur, sagnmynd, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóða, samhljóðakerfi, samhljóðaklasi, samhljóði, samhljóma, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstafa, samstafa, samstofna, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskil, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérhljóðakerfi, sérhljóði, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stafsetningarregla, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sunnlenska, sögn, tala, talgreining, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarorð, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvíyrtur, tvíyrtur, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækur, tökuorð, tölulýsingarorð, tölunafnorð, töluorð, tölvumálvísindi, uh., umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, uppgómun, us., úrfelling, útnafn, vb., veðursögn, veigrunarorð, veikur, veikur, vestfirska, vh., viðliður, viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, ypsílon, zeta, þáframtíð, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þríkvæður, þt., þungur, ætt, öng, önghljóðun, örn., örnefni, (+ 626 ->)
Složená slova
aðalsögn hlavní sloveso
afsögn protest (směnky ap.)
agnarsögn frázové sloveso (s částicí)
arfsögn legenda, pověst
augabragðssögn momentální / momentánní / okamžité sloveso
áhrifssögn tranzitivní sloveso
dvalarsögn durativní / trvací sloveso, durativum
endursögn převyprávění
forsetningarsögn frázové sloveso (s předložkou)
forsögn pokyn, nařízení, instrukce
framkvæmdasögn performativní sloveso
framsögn výslovnost, dikce, styl / způsob vyjadřování
frásögn vyprávění, vypravování
fyrirsögn titul, titulek, nadpis (kapitoly ap.)
goðsögn mýtus, báje
háttarsögn způsobové / modální sloveso
helgisögn legenda, mýtus, báje
hjálparsögn pomocné sloveso
horfasögn vidové sloveso
leiðsögn vedení, navádění, provádění
missögn protiřečení, falešné tvrzení
mótsögn rozpor, odporování si
orsakarsögn kauzativum, kauzativní sloveso
prentsögn tiráž
smáorðasögn frázové sloveso
spásögn předpověď, prognóza
staðreyndasögn faktivní / faktové sloveso
sögusögn mýtus, ústně předávaný příběh, historka
tengisögn spona, sponové sloveso
tilsögn instrukce, pokyny
umsögn přísudek, predikát
uppsögn výpověď, propuštění (z práce)
úrsögn odstoupení, vystoupení
veðursögn sloveso popisující počasí / meteorologický jev
vegsögn poučení
þjóðsögn národní pověst / legenda
þolfallsleysissögn neakuzativní sloveso, neakuzativum
þversögn paradox, antinomie
(+ 26 ->)
Sémantika (MO)
sögn er eiginleiki lögregla 733.5
eigin lýsir sögn 129.7
óreglulegur lýsir sögn 99
ófullkominn lýsir sögn 76.7
sanna andlag sögn 73.1
sögn er eiginleiki skipstjóri 43.9
sögn er eiginleiki eigandi 43.6
beyging er eiginleiki sögn 41.6
sögn er eiginleiki varðstjóri 38.7
sögn frumlag með herma 38.1
sögn er eiginleiki talsmaður 33.7
þjóðsaga og sögn 24.5
sögn er eiginleiki forsvarsmaður 23.8
þátíð er eiginleiki sögn 22.8
nafnorð og sögn 22.4
saga og sögn 21.8
ópersónulegur lýsir sögn 21.6
sögn er eiginleiki skipverji 21.2
beygja andlag sögn 17.2
núþálegur lýsir sögn 16.3
sögn er eiginleiki sjónarvottur 16
skyldur lýsir sögn 15.9
nútíð er eiginleiki sögn 13.6
nafnháttur er eiginleiki sögn 13.4
sögn er eiginleiki heimildarmaður 13.2
sögn frumlag með lækna 12.4
sögn er eiginleiki vefsíða 12
latneskur lýsir sögn 11.9
kennimynd er eiginleiki sögn 11
sögn er eiginleiki björgunarsveitarmaður 10.7
sögn er eiginleiki heimamaður 9.6
sögn er eiginleiki ríkisútvarp 8.4
sögn er eiginleiki aðstandandi 7.5
sögn er eiginleiki blað 6.3
sögn er eiginleiki vitni 5.6
sannur lýsir sögn 5.3
sögn í (+ þgf.) svigi 4.8
forn lýsir sögn 4.6
tíð er eiginleiki sögn 4.3
sögn er eiginleiki veiðimaður 4.3
boðháttur er eiginleiki sögn 4.3
áhrifslaus lýsir sögn 3.9
merkingarríkur lýsir sögn 3
sögn í (+ þgf.) viðtengingarháttur 3
sögn og forsetning 2.8
eyfellskur lýsir sögn 2.5
sögn og atviksorð 2.5
afturbeygður lýsir sögn 2.4
miðmynd er eiginleiki sögn 2.4
viðskeyttur lýsir sögn 2.3
sögn er eiginleiki staðarhaldari 2.3
sögusvið er eiginleiki sögn 2.2
sögn er eiginleiki björgunarmaður 2.2
sögn er eiginleiki vitnir 2.1
hjálparsögn og sögn 2.1
sannleiksgildi er eiginleiki sögn 2
sögn er eiginleiki maður 2
seiður er eiginleiki sögn 1.9
sögn í (+ þgf.) persónuháttur 1.8
sögn og þjóðtrú 1.8
sögn í (+ þgf.) setning 1.8
persónubeyging er eiginleiki sögn 1.8
einkvæður lýsir sögn 1.7
sögn er eiginleiki viðmælandi 1.6
sögn er eiginleiki höfundur 1.6
ósjálfstæður lýsir sögn 1.6
eldforn lýsir sögn 1.6
fallháttur er eiginleiki sögn 1.5
sögn af útilegumaður 1.5
(+ 66 ->)
söðlasöðlasmiðursöðlasmíðisöðulbaksöðulbakaðursöðullsöfnuðursöfnunsöfnunarsöfnunaráráttasöfnunarátaksöfnunarfésöfnunarstöðsöfnunarsvæðisögsögnsögusögubóksöguburðursögufróðursögufrægursöguhetjasöguhyggjasögukennarisögukennslasögukornsögulaunsögulegasögulegursögulestursöguljóð