- þurfalingur
- [θʏrvaliŋɡ̊ʏr̥] - m (-s, -ar) 1. potřebný, potřebná osoba 2. závislá osoba (na pomoci obce)
m
(-s, -ar)
≈
þurfamaður
[θʏrvaliŋɡ̊ʏr̥]
1.
potřebný, potřebná osoba
2.
závislá osoba
(na pomoci obce)
jednotné číslo | ||
---|---|---|
hoh | bez členu | se členem |
nom | þurfalingur | þurfalingurinn |
acc | þurfaling | þurfalinginn |
dat | þurfalingi | þurfalingnum |
gen | þurfalings | þurfalingsins |
množné číslo | ||
---|---|---|
hoh | bez členu | se členem |
nom | þurfalingar | þurfalingarnir |
acc | þurfalinga | þurfalingana |
dat | þurfalingum | þurfalingunum |
gen | þurfalinga | þurfalinganna |
umkomulaus | lýsir | þurfalingur | 1.2 |
þurfalingur | frumlag með | þjösna | 1 |
þurfalingur | frumlag með | þrána | 1 |
þurfalingur | og | sveitarómagi | 1 |
lífsbjörg | að | þurfalingur | 0.9 |
eintómur | lýsir | þurfalingur | 0.6 |
svonefndur | lýsir | þurfalingur | 0.6 |
stórfyrirtæki | er | þurfalingur | 0.4 |
(+ 5 ->) |