- slangur
- [sd̥lauŋɡ̊ʏr̥] - n (-s) 1. trmácení, vandrování ráp 2. hrstka, troška (malé množství) dálítill fjöldi slangur af fólki hrstka lidí 3. jaz. slang, hantýrka tala slangur mluvit slangem
| jednotné číslo | ||
|---|---|---|
| h | bez členu | se členem |
| nom | slangur | slangrið |
| acc | slangur | slangrið |
| dat | slangri | slangrinu |
| gen | slangurs | slangursins |
GRAMATIKA - MÁLFRÆÐI
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, akureyrska, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingalaus, beygingamál, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dvalar, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einangraður, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, einshljóða, eintala, einyrtur, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, fjöltengismál, flámæli, flámæltur, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburðartákn, framburður, framgómun, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumlag, frumlagsígildi, frumlagssetning, frummál, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gervimál, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hálfönghljóðun, hástig, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, kansellístíll, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kokhljóðun, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, kynhlutlaus, l., leppur, les, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, markmál, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræðilegur, málfræðiregla, málfræðistol, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, málstol, málstola, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefhljóðun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefkvæður, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., niðrandi, nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrðasmíð, nýyrði, ofhvörf, ofvandaður, ofvöndun, orð, orðabókafræði, orðabókarfræði, orðabókarfræðingur, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasafnsfræði, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkagreining, orðflokkur, orðfræði, orðhlutafræði, orðhlutafræðilegur, orðhluti, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orðtæki, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óskháttur, ótiltekinn, ótækur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónuending, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, réttritunarregla, ritmál, ritregla, rót, ræða, ræða, röddun, rökliður, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, sagnleiddur, sagnmynd, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóða, samhljóðakerfi, samhljóðaklasi, samhljóði, samhljóma, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstafa, samstafa, samstofna, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskil, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérhljóðakerfi, sérhljóði, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stafsetningarregla, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sunnlenska, sögn, tala, talgreining, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarorð, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvíyrtur, tvíyrtur, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækur, tökuorð, tölulýsingarorð, tölunafnorð, töluorð, tölvumálvísindi, uh., umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, uppgómun, us., úrfelling, útnafn, vb., veðursögn, veigrunarorð, veikur, veikur, vestfirska, vh., viðliður, viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, ypsílon, zeta, þáframtíð, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þríkvæður, þt., þungur, ætt, öng, önghljóðun, örn., örnefni, (+ 626 ->)
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, akureyrska, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingalaus, beygingamál, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dvalar, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einangraður, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, einshljóða, eintala, einyrtur, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, fjöltengismál, flámæli, flámæltur, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburðartákn, framburður, framgómun, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumlag, frumlagsígildi, frumlagssetning, frummál, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gervimál, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hálfönghljóðun, hástig, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, kansellístíll, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kokhljóðun, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, kynhlutlaus, l., leppur, les, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, markmál, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræðilegur, málfræðiregla, málfræðistol, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, málstol, málstola, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefhljóðun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefkvæður, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., niðrandi, nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrðasmíð, nýyrði, ofhvörf, ofvandaður, ofvöndun, orð, orðabókafræði, orðabókarfræði, orðabókarfræðingur, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasafnsfræði, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkagreining, orðflokkur, orðfræði, orðhlutafræði, orðhlutafræðilegur, orðhluti, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orðtæki, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óskháttur, ótiltekinn, ótækur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónuending, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, réttritunarregla, ritmál, ritregla, rót, ræða, ræða, röddun, rökliður, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, sagnleiddur, sagnmynd, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóða, samhljóðakerfi, samhljóðaklasi, samhljóði, samhljóma, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstafa, samstafa, samstofna, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskil, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérhljóðakerfi, sérhljóði, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stafsetningarregla, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sunnlenska, sögn, tala, talgreining, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarorð, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvíyrtur, tvíyrtur, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækur, tökuorð, tölulýsingarorð, tölunafnorð, töluorð, tölvumálvísindi, uh., umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, uppgómun, us., úrfelling, útnafn, vb., veðursögn, veigrunarorð, veikur, veikur, vestfirska, vh., viðliður, viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, ypsílon, zeta, þáframtíð, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þríkvæður, þt., þungur, ætt, öng, önghljóðun, örn., örnefni, (+ 626 ->)
| slangur | af | urriði | 7 |
| sletta | og | slangur | 4 |
| orðabók | um | slangur | 2.3 |
| ýkja | andlag | slangur | 1.9 |
| slangur | og | nýyrðasmíð | 1.7 |
| tökuorð | og | slangur | 1.3 |
| slangur | af | silungur | 1 |
| mállýska | og | slangur | 1 |
| unglingamál | og | slangur | 0.8 |
| mistak | og | slangur | 0.5 |
| slangur | og | tískuorð | 0.5 |
| slangur | og | málþróun | 0.5 |
| óskýrmæli | og | slangur | 0.5 |
| slangur | og | sambeyging | 0.5 |
| slangur | og | orðabókarvinna | 0.5 |
| merkingarsvið | er eiginleiki | slangur | 0.4 |
| tískusveifla | í (+ þgf.) | slangur | 0.4 |
| slangur | yfir | hundaskítur | 0.3 |
| (+ 15 ->) |