- ófögnuður
- [ouːfœɡ̊nʏðʏr̥] - m (-fögnuðar / -fagnaðar) nepříjemnost, otravnost
jednotné číslo | ||
---|---|---|
hoh | bez členu | se členem |
nom | ófögnuður | ófögnuðurinn |
acc | ófögnuð | ófögnuðinn |
dat | ófögnuði | ófögnuðinum |
gen | ófögnuðar, ófagnaðar | ófögnuðarins, ófagnaðarins |
leirugur | lýsir | ófögnuður | 1.8 |
brjóstvörn | gegn | ófögnuður | 0.8 |
frímiði | á (+ þf.) | ófögnuður | 0.8 |
áflog | við | ófögnuður | 0.8 |
jafnoki | í (+ þgf.) | ófögnuður | 0.8 |
ófögnuður | á (+ þgf.) | kreik | 0.4 |
boðsmiði | á (+ þf.) | ófögnuður | 0.4 |
þröstur | er | ófögnuður | 0.4 |
ófögnuður | úr | skrokkur | 0.4 |
ófögnuður | frumlag með | skafa | 0.3 |
ófögnuður | frumlag með | rigna | 0.3 |
(+ 8 ->) |